گیاه دارویی آذان الدب

 

نام‌های دیگر آن: بوصیر، بوسیر، علف خرگوش، گل خرگوشک، سیکران الحوت، گل ماهور، بنگ سفید، قُلومُس، دم گاو، علف‌ماهور، گوش خرس، قلوس، قلموس و ماهی زهره می‌باشد.

 

۱. طبع آن خیلی گرم و خشک است.

۲٫ برای درمان تنگی نفس و نرم کردن سینه و بیمار‌های برونشیت و سینه پهلو ۵ گرم در ۲۰۰ سی‌سی آب‌جوش ۱۰ دقیقه دم‌کرده میل شود.

۳٫ برای درمان سرفه‌های مزمن ۵ گرم گل ماهور، ۱۰ گرم شکر در ۲۰۰ سی‌سی شیر جوشانده صاف کنند روزی چهار مرتبه هر بار ۵۰ سی‌سی میل شود.

۴. برای برطرف کردن ناراحتی‌های پوستی برگ تازه گل ماهور را در شیر پخته به صورت مرهم روی پوست قرار دهید.

۵. برای درمان دمل یا کورک ۱۵ گرم برگ و گل تازه ماهور را در ۲۵۰ سی‌سی شیر بپزید سپس به صورت ضماد محلول را در قسمت کورک یا دمل قرار دهید.

۶. برای درمان ورم بواسیر به روش شماره ۴ استفاده شود.

۷. برای ساکت کردن درد اندام ها و رماتیسم ها ۳۰ گرم گل ماهور در یک لیتر الکل ۹۰ درجه به مدت ۱۵ روز خیس نموده صاف کرده سپس روی اندامی که درد دارد ماساژ دهید.

۸. عطر گل ماهور کمی خواب‌آور است.

۹٫ برای سستی ماهیچه‌ها می‌توان از روش شماره ۷ استفاده کرد و ماساژ داد.

۱۰. از دانه آن برای تقویت نیروی جنسی استفاده می‌شود اما در نظر داشته باشید که مخدر است.

۱۱. برای تسکین درد دندان از دمکرده این گیاه غرغره کنید.

۱۲٫ برای درمان بواسیر گیاه را در سرکه پخته به صورت ضماد بگذارید.

۱۳٫ خانم‌های باردار و مادران شیرده از خوردن این گیاه خودداری کنند.

۱۴. ریشه گل ماهور ضد انگل است به صورت دمکرده ۳ گرم در۱۰۰ سی‌سی میل شود.