گیاه داروئی اَثْل

 

گیاه داروئی اَثْل

نوعی از انواع درخت گز می‌باشد که بلندی آن حدود ۱۰ متر با برگ‌های ریز و گل‌های خوشه‌ای باریک پرپشت می‌باشد. این درخت در عراق، مصر، ایران و پاکستان موجود می‌باشد. از پوست آن جهت تقویت نیروی جنسی پودر نموده استفاده می‌کنند.

نام‌های دیگر آن: شوره گز، گزشاهی، باهوگزا و اَثِل می‌باشد.

 

 

۱. طبع آن سرد و خشک است.

۲٫ دمکرده برگ آن بازکننده گرفتگی طحال می‌باشد.

۳٫ دمکرده برگ آن برای تقویت کبد و ورم آن مفید می‌باشد.

۴. برای جلوگیری از سفیدشدن مو از دمکرده برگ‌های این درخت می‌توان استفاده کرد.

۵. برای رفع دندان درد با جوشانده آن مزمزه شود.

۶. برای لقوه و از بین بردن دانه‌های بواسیر و آبله روزی ۵ الی ۶ بار از دود برگ این گیاه به صورت بخور استفاده گردد.

۷. برای قطع خونریزی بواسیر از دمکرده برگ این گیاه استفاده شود.

۸. دمکرده این گیاه از اخلاط خونی سینه جلوگیری می‌کند.

۹٫ جهت یرقان ۳۰ گرم از برگ آن را در آب گرم همراه با شکر خیسانده صاف نموده بنوشید.

۱۰. جهت مسلولین از روش شماره ۹ به مدت ۷ روز میل شود.

۱۱. در خوردن این گیاه افراط نشود زیرا معده را ضعیف می‌کند.